Τι σου είναι η συνήθεια! Μέχρι πριν μερικούς μήνες έκανες μια βολτούλα στην πόλη και έβλεπες πάντα τα ίδια πράγματα. Μόνο αυτά που είχες εστιάσει από τον τρόπο ζωής και σκέψης σου, μόνο αυτά που ο μισοπαραδωμένος σου εαυτός επέτρεπε να δεις. Και ξαφνικά, εκεί που δεν το περίμενες και βάδιζες ακάθεκτος για ένα νέο ραντεβού με την κατανάλωση, ακούς ένα γκαπ, αισθάνεσαι έναν δυνατό πόνο στο κούτελο και ανοίγεις τα μάτια σου και βλέπεις: Βλέπεις τον μέχρι τότε αόρατο τοίχο της πραγματικότητας. Βλέπεις τα χάλια μου, τα χάλια σου, τα χάλια μας. Εκεί μόνο, στο ζόρι, στην ανάγκη, στην ανασφάλεια, στην ανέχεια, αρχίζουν φαίνεται να δένουν τα γρανάζια της όρασης με τα γρανάζια του νου και της καρδιάς, να μας σηκώσουνε, να μας πάνε παραπέρα. Και βλέπεις ξαφνικά τον τοίχο της απάτης του δικομματισμού. Βλέπεις που έχουν διαβρώσει, εκτός από σένα, όλο το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείσαι και αναπνέεις, ότι βρίσκονται παντού: Στην εξαθλιωμένη σου γειτονιά, στην τσιμεντένια σου ακρογιαλιά, στην παρατημένη σου ύπαιθρο, στην λεηλατημένη λαχτάρα του ασθενή και του συγγενή του στα έκτακτα περιστατικά κάποιου εφημερεύοντος νοσοκομείου, στο κολαστήριο της ανομίας κάποιας Αττικής ή μη Οδού, στον φόβο σου μήπως δεν προλάβεις, ή στην αγωνία σου μήπως σε πιάσουν! Δεν τους βλέπεις μόνο ανοργάνωτους και σκόρπιους αλλά και οργανωμένους εν στολή και πάντα ετοιμοπόλεμους: Έχουν μπει στα εργατικά σου συνδικάτα να κάνουνε ... αντιπολίτευση στην ίδια τους την κυβέρνηση, έχουν μπεί στις σχολές και τα πανεπιστήμιά σου να διαβρώσουν το κίνημα της νεολαίας σου, έχουν απλώσει σαν μούχλα στο δημόσιο, σε συλλόγους, ομοσπονδίες, αθλητικά σωματεία, παντού......Οι Δημοτικές Εκλογές το ερχόμενο φθινόπωρο είναι η μεγάλη μας ευκαιρία: Ψηφίζουμε άξιους πολίτες στα Δημαρχεία, απελευθερώνουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση από τους πρασινομπλέ δυνάστες της κοινωνίας μας.
Ξεκινάμε από την αρχή!
Restart!
