Μάπες Άδωνι: Σκίζει καλσόν η μούργα!

Έξω απ΄τα δόντια. Χτύπησαν τον Άδωνι; Του έριξαν έναν καφέ, τον έσπρωξαν και του έχωσαν μία στην μάπα; Τόλμησε Έλληνας να σηκώσει χέρι και να χτυπήσει το υστερικό, αφιονισμένο φασιστοτόμαρο το οποίο κατάφερε καβαλώντας έναν από τους δύο Δούρειους Ίππους αυτής της ατιμασμένης χώρας, την ΝΔ, να μπει στην Βουλή και να γίνει μάλιστα και υπουργός;

ΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ!

Έφριξαν τα κανάλια-βόθροι: Φρίκη, κινδυνεύει η Δημοκρατία, τώρα χτυπάνε και υπουργούς! Γιά τα έμμισθα πρετεντεράκια της παπαγαλομπομπολαρίας η φρίκη δεν έχει προηγούμενο. Κινδυνεύει η Δημοκρατία επειδή σήκωσε ένας σιχτιρισμένος το (άγιο) χέρι του και έσκασε μία χλιαρή στον ελεεινό ρατσιστή υπουργό, σκίζουν τα καλσόν τους οι μάστορες των δημόσεων χέσεων της συγκυβέρνησης. Ένα καλσόν το οποίο δεν διέτρεξε κανένα κίνδυνο, όπως κανένα κίνδυνο δεν διέτρεξε και η αχ τόσο ακριβή μας Δημοκρατία, όταν οι ΦΑΣΙΣΤΕΣ εισχώρησαν στο κοινοβούλιο και γίνανε  υπουργοί της κυβέρνησης οι ξενόφοβοι και οι ρατσιστές.

Οι ύστατοι των τελευταίων, οι ουραγοί του ήθους και πρωτομάστορες της ολικής έκλειψης του πολιτισμού, οι ΠΑΣΟΚοι, σκίσανε -ελλείψει καλσόν, τι να το κάνει το καλσόν η πουτάνα, αχρείαστο στην στάση που προτιμά- την πράσινη κουρελού της Αλλαγής. Κάτι τέτοιες ενέργειες "...στρέφονται εναντίον των δημοκρατικών θεσμών..." ωρύεται το επιτελείο του άτυχου* σοσιαλιστή Βενιζέλου, χωρίς όμως να μας πληροφορήσει τι γίνεται με τον δημοκρατικό θεσμό, όταν αυτός πέσει-αφεθεί στα χέρια ενός φασίστα. 

Γιά την μαμά-ΝΔ, την θεόγκαβη από το δεξί μάτι τσατσά, απάντησε ο "τεράστια ποσότης ήθους" και "τρομερή οροσειρά πολιτικού ύψους", Σίμος Κεδίκογλου, γνωστός και σαν "χυλός". Καταδικάζει ο χυλός και περιμένει να κάνουν το ίδιο τα κόμματα "που θέλουν να ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο". Τι απαντάμε εδώ σαν μπλογκ που δεν φημίζεται και τόσο για την αθυροστομία του; Άντε και γαμήσου παλιοτόμαρο, χυλέ!

Οι δεξιοί της Δημοκρατικής Αριστεράς, οι ναι-και-όχι Τσε Γκεβάρες της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής, οι κορώνα-γράμματα indoor αγωνιστές, αυτοί που άνοιξαν διάπλατα τον Μαρξισμό για να αερίζεται, εξέφρασαν την ανησυχία τους που ξαφνικά έπεσε θύμα βίας ένας ακροδεξιός (ενώ η παράδοση ήθελε αλλοδαπούς για θύματα). 

Όχι, δεν έχουν καταλάβει ακόμα που βρίσκονται οι λινάτσες του καθεστώτος και οι "μία εχθράκια-μία τσιράκια" της ΔΗΜΑΡ. Δεν αποτελεί ο τίτλος "χτυπήσανε υπουργό" είδηση, που δικαιολογεί τέτοια έκπληξη και πανικό. Η πραγματική έκπληξη και ο πραγματικός πανικός κρύβονται ανάμεσα στο κενό μεταξύ των λέξεων "χτυπήσανε" και "υπουργό". Εκεί που λείπουν οι λέξεις "μόνο έναν".

* Άτυχος ο Βενιζέλος γιατί η εποχή που ζούμε δεν επιφυλάσσει στους εκλεκτούς τους σοσιαλισμού ηχητικές ομοβροντίες τύπου "Τσοβόλα, δώστα όλα". Έτσι ο ατυχής Ευάγγελος θα πρέπει να δεχτεί ότι έχει μείνει. Όπως το 

"Βε-νι-ζέλο. Ήταν οίκος ανοχής και τόκανες μπουρδέλο!"

Δημοσκοπήσεις: Ο γδαρμένος γδάρσιμο δεν φοβάται

Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση* οι Έλληνες προτιμούν παλούκι στον κώλο!           ( *Στην σημερινή Ημερησία)

Όχι εμείς δεν δέρνουμε! Εμείς, ο λαός, είμαστε άψογοι. Ούτε πέτρες πετάμε, ούτε γκαζάκια βάζουμε, ούτε την κυβέρνηση βρίζουμε, ούτε πολιτικούς προπηλακίζουμε. Ά-ψο-γοι! 

Εμείς δεν καταλαβαίνουμε από αντιλαϊκά μέτρα, από φτώχεια, από ανεργία και οτιδήποτε άλλο νοσηρό πέφτει απάνω μας και μας τσακίζει. Εμείς φίλε είμαστε από άλλο ανέκδοτο. 

Εμείς μπορεί να μπήκαμε απονήρευτοι, αγαθοί, πρωτάρες στην κρίση, αλλά μετά προσέξαμε και το μάθαμε απ΄έξω το μάθημα: Ο κόσμος δεν αλλάζει με πορείες και γενικές απεργίες. Και από αυτή τη θεωρητική σοφία, δημιουργήσαμε την δική μας εφαρμοσμένη σοφία: Το καθιστικό μας.

Ναι, εμείς φίλε βγάλαμε τα συμπεράσματά μας και μετά αράξαμε στις πολυθρόνες μας για να τα χωνέψουμε. Τελείωσε!  Καταλληλότερος πρωθυπουργός ο Σαμαράς (ακουμπώντας στο δεκανίκι Βενιζέλος). Βρέξει-χιονίσει! Δεν πάει να κλείσει τα πάντα! Δεν πάει να ρημάξει το σύμπαν! Το βλέπουμε σε όλες τις δημοσκοπήσεις: Νέα Δημοκρατία και Λιγδοπασόκ μας γαμάνε τα πρέκια και εμείς το χαβά μας: Εκεί, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ!

Πριν από τα γεγονότα της ΕΡΤ, πρώτος στις προτιμήσεις ο Σαμαράς. Μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ, το ίδιο! Δηλαδή όλος αυτός ο κόσμος που ξεσκίστηκε, όλοι αυτοί που χάσανε την δουλειά τους πάλι Σαμαρά ψηφίζουν; Και η αγέρωχη δημοσιοϋπαλλήλα που χάνει με το τελευταίο πολυνομοσχέδιο  τα αυγά και τα πασχάλια της πάλι Σαμαρά; Γιατί τα ποσοστά αυτών που επιμένουν στον τύπο που γαμεί το κεφάλι του, ο μαλάκας, παραμένουν ίδια! Ή μήπως το...φαινόμενο δεν εξηγείται με την νορμάλ λογική (και αριθμητική) και πρέπει να ζητήσουμε την εξήγηση στην παραψυχολογία και στο βουντού;

Γιατί δεν πάει ρε παιδιά. Ας φτιάξουμε μαζί λοιπόν ένα μοντελάκι, μιά μικρογραφία της χώρας μας για να απλουστευθεί το πρόβλημα και ας προσπαθήσουμε να δούμε τι συμβαίνει.

Μήτσος, Ελένη, Κώστας, Μαρία, Γιώργος, Κατερίνα, Παντελής, Βάσω, Νίκος και Αλέκα. Αυτό που λέμε λαός. Κάνουμε μιά δημοσκόπηση, να δούμε αν θέλει ο λαός να κάνουμε δημοσκόπηση και οι Μήτσος, Ελένη, Κώστας, Μαρία, Γιώργος, Κατερίνα, Παντελής και Βάσω απαντούν, και δε κάνεις ρε βράχο; Ο Νίκος είναι δύσκολος τύπος και δε γουστάρει. Η Αλέκα έχει πάει για ψάρεμα και δεν την πετύχαμε για να την ρωτήσουμε. (Όπως βλέπετε το δημοψήφισμά μας δίνει τέλος στα αντιφεμινιστικά που θέλουν τις Αλέκες να απουσιάζουν στο κομμωτήριο). Πάμε να δούμε τα ποσοστά.

Ναι, 80%, όχι 10%, δεν ξέρω/είμαι στο κομμωτήριο/είμαι στο ψάρεμα 10%. Περίφημα! Πάμε παρακάτω. Πιό δύσκολο τώρα. Η ερώτηση είναι η εξής: Λαέ, για να σωθεί η χώρα πρέπει να κόψουμε ΕΝΑ κεφάλι. Τι λες; Τα αποτελέσματα είναι ανελέητα: 90% να κόψουμε, 10% είμαι ακόμα στο ψάρεμα! Τώρα το κάνουμε πιό σύνθετο:

Λαέ αφού συμφωνείς ότι πρέπει να γίνουν θυσίες, τι θάλεγες να κόβαμε το κεφάλι του Μήτσου; Και για να πολιτικοποιηθεί η δημοσκόπηση βάζουμε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης μέσα, τα οποία ως γνωστόν δεν γουστάρουν αποκεφαλισμούς. 

Αποτελέσματα: 60% ναι, να του το κόψουμε του κερατά! 10% δεν γνωρίζω/δεν ξέρω/μόλις γύρισα από το ψάρεμα, 10% όχι γιατί είναι και γαμώ τα παιδιά, 20% αφήστε τις μαλακίες ρε τώρα που γίναμε ζευγάρι!

Άρα 60% Σαμαράς και λαέ σκύψε το κεφάλι.

Του το κόβουμε του Μήτσου το κεφάλι. Πάντα θεωρητικά φυσικά αλλά για να δώσουμε λίγο ρεαλισμό στην φάση, του κόβουμε του Μήτσου ας πούμε τον πρωινό καφέ. Στην συνέχεια ακολουθούν διαδοχικές δημοσκοπήσεις με ακριβώς το ίδιο περιεχόμενο. Μόνο τα ονόματα των θυμάτων αλλάζουν.

Πχ: Αφού πέτυχαν τα πρώτα μέτρα τόσο, δεν κόβουμε και τα κεφάλια της Ελένης, του Κώστα, της Μαρίας, του Γιώργου και της Κατερίνας να το σιγουρέψουμε 100%;

Αποτελέσματα: 60% Ναι, να τους τα κόψουμε! 60% Σαμαράς! Παράλογο; Καθόλου! Κόβουμε το μεσημεριανό φαγητό των πέντε θυμάτων και συνεχίζουμε. Τώρα το χοντραίνουμε ακόμα πιό πολύ, όσοι δεν έχουν γερά νεύρα, καλύτερα να πάνε σε άλλο μπλογκ να διαβάσουν. Η ερώτηση του επόμενου δημοψηφίσματος είναι: Λαέ, πως ανέχεσαι τέσσερεις να περνάνε καλά και έξη να υποφέρουν; Να τους κόψουμε τα κεφάλια και αυτών, να σωθεί πατόκορφα η Πατρίς;

60% Σαμαράς;

Μάγοι είσαστε;

Είπαμε, άψογος ο λαός! Και δεν αρκείται μόνο στην τυφλή υποταγή, αλλά επιμένει να τους προτιμάει! 

Ο λαός γουστάρει, βίτσιο είναι. Ξεχάστε τον λαό...




ΥΓ: Πολλοί φίλοι με ρωτάνε για εναλλακτικές λύσεις, για ιδέες, πρωτοβουλίες, γιά τρόπους αντίστασης κτλ. Μέχρι τώρα ήμουν σχετικά συγκρατημένος, τώρα όμως είμαι έτοιμος και αρχίζω αμέσως:

Φίλε, αν έχεις παιδί, λέγε του εκατό φορές την ημέρα το εξής: Κερατά, αν σε δω να χρησιμοποιείς ξένες πλάτες για το συμφέρον σου, θα σου κόψω τα πόδια. Και αν σε δω, να παίρνεις την θέση ενός άλλου, που είναι πιό άξιος από σένα, θα σου κόψω το κεφάλι!

Αν δεν έχετε παιδιά, μην κάνετε την μαλακία και κάνετε. Περιμένετε μέχρι να πεθάνετε, οπότε το πρόβλημα λύνεται από μόνο του....