1/9/13

Υπουργού γιός, του παππού μου ο παππούς. Υπουργού γιός, του παππού μου ο πατέρας, κι΄ ο παππούς μου υπουργός κι΄αυτός...




Το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά, λέει η γνωστή λαϊκή παροιμία. Μιά παροιμία που πηγαίνει γάντι στα καθεστώτα άναρχου νεποτισμού και ιδιαίτερα στην ειδική περίπτωση της παγκόσμιας πρωτοπόρου του είδους, Ελλάδας. Μιά μικρή αληθινή ιστορία γεμάτη πόνο, έρωτα, πολιτική και πάθος, μόνο στον βραχόκηπο.



Ο δόκτωρ δόκτωρ Ιωάννης Νικολάου Κεσές θυσιάστηκε γιά την πολιτική. Το τίμημα μπορεί να ήταν ακριβό γιά την υποφέρουσα ανθρωπότητα και το χτύπημα γιά την Επιστήμη πισώπλατο και βάρβαρο, αλλά πολιτική είναι αυτή, ξεμυαλίζει, ξελογιάζει. Ο δρ. δρ. Κεσές, μονάκριβο παιδί γνωστής αθηναϊκής μεγελομεγάλης οικογένειας με τετρακόσιες εβδομηνταπέντε διασυνδέσεις με την...ατυχή νομενκλατούρα της ευρύτερης περιοχής Κολωνακίου, τελείωσε κάποτε με απίστευτες υπερωρίες των φροντιστηριακών του δασκάλων το Λύκειο και βάλθηκε να επιβεβαιώσει το αρχαίο δικομματικό ρητό: Πατρός επιφανούς νουδοπασόκου, πας υιός κόπρος.  

Ο πατήρ, Νικόλαος Ιωάννου Κεσές, εγγονός του γνωστού και μη εξεραιτέου πρώην βουλευτή της Κεντρο"αριστερο"δεξιάς και τετράκις υπουργού Δημοσίων Σχέσεων και Προστασίας Δημοσίου (διάβαζε "ιδίου") Συμφέροντος, Ιωάννη Νικολάου Κεσέ, δεν τα είχε βρει όλα έτοιμα. Ο πατέρας του ίσα που τα έφερνε βόλτα με το μεροκάματο που έπαιρνε ως δικομματικός (ισόβιος) δήμαρχος της ιεράς και ιστορικής πόλεως των....δεν το λέμε, μη βγει της πόλης το όνομα και λένε μετά, της έβγαλε ο πούστης ο βράχος το όνομα, αντί το μάτι, να έπαιρνε κανονικό και νόμιμο επίδομα τυφλού και όχι επίδομα-μαϊμού τυφλού όπως παίρνει σήμερα η πόλη. Την εποχή εκείνη βλέπετε, δεν είχε ακόμα προλάβει ο Τσοβόλας να τα δώσει όλας (το σίγμα χάριν ευφωνίας) και τα πασοκονουδοκοπρόσκυλα ήταν αναγκασμένα να τρώνε μόνο με δώδεκα (αντί τριανταπέντε) μασέλες.

Ο μπαμπάς λοιπόν μπορεί να μην μπόρεσε να μπει ο ίδιος στην Βουλή, αλλά για τον γιόκα του, τον Γιαννάκη, είχε μεγάλα όνειρα: Αχ και να δείτε που θα γίνει κάποτε υπουργός ο κανακάρης μου, έλεγε ο περήφανος πατέρας καθώς έβλεπε το νεογέννητο να μην θηλάζει απλά στο στήθος της μανούλας του, αλλά να την...αρμέγει. Όνειρα χτισμένα στην άμμο. 

Γιατί;

Γιατί το παιδάκι εξελίχθηκε εντελώς διαφορετικά, από ότι προέβλεπε το...καταστατικό: Όχι απλά ανίκανος, ανάξιος, ντουβλούκι και αρχιπανίβλακας, αλλά και πάτος ηθικής, η επιτομή του καθάρματος! Θα πείτε τώρα, τι εξελίχθηκε διαφορετικά, μας λες, όλοι τους έτσι δεν είναι; Δίκιο έχετε αγαπητοί αναγνώστες και αναγνωστοπουλίνες, μεγάλο κεφάλαιο ο κοπρίτης της ιστορίας μας και μέγα πολιτικό ταλέντο. Μέχρι και πρωθυπουργία χτύπαγε το παιδί, φτου του (και) για να μην αβασκαθεί....

Να το στείλετε στο εξωτερικό, να σπουδάσει οικονομικές και πολιτικές επιστήμες το παιδί, έδωσε κάποτε το σύνθημα ο παππούς, που γνώριζε πόσο χρήσιμες για πολιτική καριέρα είναι οι σπουδές στις δύο αυτές κατ΄εξοχήν μαϊμού κατευθύνσεις. Μαϊμού επιστήμες, αχρείαστες, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της δικομματικής οικογενειοκρατείας. Ε, αφού κατέφερε κάποτε ο Γιαννάκης (με βίαιο τάκλιν στον αστράγαλο της γνώσης και στην κνήμη της αξίας) να πάρει το ξεσκισμένο Απολυτήριο Λυκείου, πέσανε με τα μούτρα στο ψάξιμο πανεπιστημίου εξωτερικού αντάξιο της φήμης (και ανικανότητας) της εν λόγω οικογένειας.

Γερμανία; Απαπαπαπαπά! Εκεί χορηγούνται μόνο μαϊμού διδακτορικοί τίτλοι, να τελειώσεις τις σπουδές σου, πρέπει όμως μόνος σου.

Ιταλία; Ε όχι και Ιταλία ο γιός του Νικόλαου Κεσέ και εγγονός του Ιωάννη Κεσέ και δισέγγονος του Νίκου Κεσέ! Ούτε και Αγγλία, εκεί έχει μόνο ντόλτσε βίτα και ναρκωτικό η φοίτηση. Τι μένει; Μα μόνο η Αμερική!

Τυχερή Αμερική! Ε, αφού πέρασε καλά με Κολόμβο και Κορτές, με τον Ιωάννη Νικολάου Κεσέ δεν θα περνούσε;


Συνεχίζεται...